بررسی رابطۀ بین هوش هیجانی و مهارت های کارآفرینی دانشجویان تربیت بدنی

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطۀ بین هوش ­هیجانی و مهارت­های­کارآفرینی دانشجویان تربیت­ بدنی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی بود که به‌صورت میدانی اجرا شد­. جامعۀ آماری، دانشجویان تربیت ­بدنی دانشگاه ­تهران (843n=) بودند. تعداد نمونۀ ­آماری براساس فرمول کوکران 265 نفر به‌دست آمد. نحوۀ نمونه­گیری به­صورت طبقه­ای ­تصادفی بود. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامۀ هوش هیجانی نوکاه و آهیازو (2009) و پرسشنامۀ مهارت­های­کارآفرینی بیچ (2007) بود. روایی پرسشنامه­ها را یازده نفر از متخصصان مدیریت ­ورزشی تأیید کردند. پایایی درونی هر دو پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ، به‌ترتیب 821/0 و 794/0 به­دست ­آمد. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی )آزمون K-S، ضریب ­همبستگی اسپیرمن، رگرسیون چندگانۀ گام­به­گام) استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین هوش ­هیجانی و مهارت­های کارآفرینی دانشجویان، همبستگی مثبت و معنا­داری وجود دارد (508/0=r). همچنین بین سه مؤلفۀ خودمدیریتی (471/0r=)، مدیریت­ روابط (528/0r=) و آگاهی ­اجتماعی (718/0r=) با مهارت­های کارآفرینی رابطۀ معنا­داری وجود­ دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانۀ گام­به­گام نشان داد که از بین چهار مؤلفة هوش­ هیجانی، مؤلفه­های خودمدیریتی با ضریب همبستگی چندگانه (721/0 (R=، آگاهی اجتماعی) 821/0 (R=و مدیریت روابط )853/0 (R=توانایی پیش‌بینی­ مهارت‌های­کارآفرینی را دارند. به‌نظر می­رسد از طریق آموزش­های لازم، می‌توان هوش ­هیجانی و در نتیجۀ آن مهارت­های­کارآفرینی­ دانشجویان ­را­ ارتقا بخشید.